selam dünyalılar

Dün ikici kez , 80-90 lı yıllarını "erkek çocuk" olarak geçiren her genç gibi benimde voltrandan sonraki en buyuk 'robotic' kahramanım olan transformers ırkının konu alındığı filme, gittim. Film için, süper , muhteşem, harika, abi manyak(!), gibi cümleler kullanmak isterdim ama içimden gelerek bunları söyliyemiyorum. Filmdeki efektler gerçektende güzeldi ( Aslında Matrix deki gibi slow motion tekniklerini kullanmayı akıl edip de insanların gözleri ve beyni arasindaki tepkime süresinden daha hızlı gereçekleşen, savaş ve dönüşüm sahnelerinde olayı daha etkileyici ve anlaşılır hale getirebilirlerdi ). Benim gerçektende beğenmediğim nokta ise , neden halen izleyiciyi hafife alır cinsten seneryolar yapıyor olmaları. İçi genel olarak 'boş' denebilecek bir seneryo , iyi ile kötünün klasik savaşı bizim eski türk filmlerindeki birbirlerini çok seven kadın ve erkeğin komik yanlış anlaşılmalar ile birbirlerinden ayrı düşmelerine neden olan olaylar zincirindeki gibi basit ve sıradanlaştırılmıştı, Tamam çizgi filmdeki seneryoya bağlı kalınmalı ama bukadarda basit olmamalı ve boş nutuklar içermemeli, Bunuda geçtim ama filmde iki nokta vardı ki bana "ah keşke şöyle yapsalardı" dedirtti. İlki transformerslar dünyaya şekil değiştirme yeteneği olan robotlar şeklinde iniyorlar ve istedikleri şekle girebiliyorlar (ki bu bi çok mantıksızlıklara neden oluyor) bunun yerine mutal şekilde yaşayan bir çeşit elektro-manyetik güç şeklinde olmaları ve makineleri yeniden programlama yetenekleri ile onların içlerine girerek şekil değiştirmelerini sağlamalıydı. İkincisi filmin birinci bölümünde camaro'su olan çocuk diğer futbolcu çocukla yarış yapmali ve dersini vermeliydi.
Tüm bunlara rağmen bu film güzeldi, nede olsa transformersları konu alıyordu ve benim çocukluk yıllarıma bi noktada şekil vermişdi. Belki garip gelebilir ama 3. ye bile gidebilirim. Ne yapabilirim, içersinde robotlar uçaklar tanklar ve savaş ve buyuk kavgalar geçiyor işte buna mest oluyorum, bu benim DNA larımda var